Borovnica se iz Turske za Evropu šalje nakon poljske borovnice i, pošto mogu da beru tokom cijele godine, otkupna cijena je i više nego dobra, 6.50 evra/kilogramu! U drugoj godini imaju rod od tri kilograma po stablu, a maksimum je pet kilograma.
Da je borovnica, trenutno, među najprofitabilnijim voćnim vrstama u Turskoj mogli su se uvjeriti novinari iz više od 20 zemalja svijeta tokom nedavne posjete regionu Antalija, u organizaciji TGAJ (Turskog udruženja novinara poljoprivrede). Godišnja proizvodnja je oko 10.000 tona, dok se kapacitet turskog tržišta procjenjuje, na 30.000 tona. Plan je da se godišnja proizvodnja borovnica povećava za 1.000 tona.
Turski marš u proizvodnji povrća - 56.000 ha prekriveno plastenicima
Turska je prepoznala borovnicu kao voćnu vrstu koja brzo donosi profit. Novinari su posjetili kompaniju "Oragro" u blizini Korkutelija, u regionu Antalije. Ova kompanija počela je sa radom1960. godine i na, ukupno 327 hektara vlastitih površina, uzgaja trešnje, kajsije, vinovu lozu, kruške i borovnice.
Interesantno je da su borovnicu posadili na tri mjesta. Prvo je u sjedištu firme, na 600 metara nadmorske visine, druge parcele su u Antalya Çomaklı, na 900 metara nadmorske visine, a treće u Azizii, na čak 1.300 metara tako da obezbjeđuju kupce borovnicom tokom cijele godine. Od februara do maja beru u Antalya Çomaklı regionu, pa do kraja avgusta beru na parcelama kod sjedišta kompanije oko Korkutelija, a od septembra i oktobra berba se obavlja u brdima, u Azizi regionu, sve do februara.
U firmi je zaposleno 50 stalnih radnika, od vozača do agronoma, a tokom berbe, angažuje se i do 400 sezonaca. Godišnji promet je 20 miliona evra a voće izvoze u Kinu, Južnu Koreju, Meksiko, Italiju, Bosnu i Hercegovinu, Rumuniju itd. Samo su u 2018. godini imali 20 vazdušnih pošiljki trešanja za Kinu.
Što se tiče borovnice, najveći konkurent kompaniji “Oragro“ je Poljska. Borovnica se za Evropu šalje nakon poljske borovnice i, pošto mogu da beru tokom cijele godine, otkupna cijena je i više nego dobra, 6.50 evra/kilogramu! U drugoj godini imaju rod od tri kilograma po stablu, a maksimum je pet kilograma. Borovnica nije u zemlji već u škafovima, tj. plastičnim buradima jer je ph zemljišta od 7.58 nepovoljan za borovnicu.
U sortnom materijalu preovlađuju američke sorte borovnica, a prema riječima Mehmeta Čičeka, jednog od osnivača kompanije, čak se i Amerikanci od kojih je nabavljen sadni materijal (jedna biljka košta 15 evra) ne mogu načuditi prinosu od tri kilograma po stablu u drugoj godini. Čiček tvrdi da je za tako visok prinos zaslužno mnogo sunčanih dana, a iako godišnja količina padavina 600 mm, prosječna veličina ploda borovnice je 18 milimetara. Za vodu su zaslužna dva velika akumulaciona jezera u kojima se, tokom zime i proljeća, sakuplja kišnica.
Najzanimljiviji podatak novinarima bio je taj da, tokom sezone, barem jednom sedmično, u zasadima oko Korkutelija pada led. "Bez protivgradnih mreža ništa ne bi ostalo na stablima borovnica, trešanja i svog ostalog voća. U ovakvim uslovima kada su klimatske promjene svake godine sve više izražene, imati voćnjak bez protivgradnih mreža ravno je samoubistvu", kaže Čiček.
Nagli razvoj poljoprivrede u regionu Antalije doveo je i do rasta cijena parcela. "Oragro" je svaki posađeni hektar upisala kao svoju svojinu. Cijena zakupa jednog hektara zemlje u regionu Korkutelija je 200 evra/ha godišnje što i nije skupo. Međutim, ako se taj isti hektar želi kupiti mora da se izdvoji 30.000 evra. Povoljno je to što država subvencioniše sa 50% bilo koji vid ulaganja ne samo ove, već i ostalih kompanija u poljoprivredu. Od nabavke mehanizacije do protivgradnih mreža. Vrijedi se ugledati na njih!
Fotoprilog
Tagovi
Autor
