Prilikom rezidbe, bez obzira kada se radi, rezovi bi trebalo da idu ukoso, na gore, da bi došlo do slijevanja vode niz rez, a time i teže pojave bolesti
Kajsija je sve manje zastupljena kao voćna vrsta. Više nema mnogo velikih voćnjaka, a i na okućnicama nije više mnogo prisutna, najviše zbog apopleksije, odnosno, odumiranja stabala i proljećnih mrazeva.
Ipak, oni koji ne žele da se odreknu uzgoja ove kulture, ako žele da obave rezidbu, najbolje je da to obave nakon berbe.
Kajsija je jedna od najzdravijih voćaka jer je puna vitamina A, C, E i K, kao i vitamina B kompleksa. Takođe je bogata kalijumom.
Iako se u literaturi može pronaći da se rezidba kajsija može vršiti u tri navrata, prije cvjetanja, krajem maja i nakon berbe, galopirajuće klimatske promjene dovele su do toga da bi prva rezidba trebalo da se izbjegne, najviše zbog poznih proljećnih mrazeva.
Visoke temperature tokom zime, već u februaru znaju da ubrzaju početak vegetacije, a time i cvjetanje kajsija do kojeg dolazi već u trećem mjesecu. Njezini lijepi, tamno-crveni cvjetovi, osjetljivi su na temperature od -1 stepen i vrlo često se dešava da, naročito posljednjih godina, roda skoro da ne bude.
Breskve, koje malo kasnije cvjetaju, nekada se izvuku što se tiče šteta od mrazeva.
Dakle, rezidba kajsija prije cvjetanja samo ubrzava ovaj proces i zato bi bilo dobro da se preskoči.
Druga rezidba, počinje krajem maja i početkom juna. Poželjnija je da se uradi jer se stabla oslobađaju viška grana. Obavlja se tako da se uklone vodopije iz unutrašnjosti krošnje, a oni koji se ostave trebalo bi da se skrate na 1/3 dužine, eventualno jednu polovinu. Na ovaj način, ako plodovi prežive mrazeve, biće krupniji i manje podložni razvoju bolesti, naročito šupljikavosti, koja napada i plodove u vidu sitnih crvenkastih pjega.
Na umu treba imati činjenicu da krošnja mora da ima dovoljno svjetlosti. Zato su najbolji uzgojni oblici vaza, piramida i vretenasti žbun.
Na vrhu ne treba ostavljati dugačke grane da ne bi zasjenile donje, što nakon nekoliko godina dovodi do njihovog sušenja, a sve zbog nedostatka svjetlosti.
Treća rezidba može da se obavi u avgustu i septembru i predstavlja završetak prethodne. Kod sorti koje se oberu tokom juna može odmah da se uradi. Uklanjaju se eventualno oštećene grane koje mogu biti ulaz za patogene. Prilikom rezidbe, bez obzira kada se radi, rezovi bi trebalo da idu ukoso, na gore, da bi došlo do slijevanja vode niz rez, a time i teže pojave bolesti.
Kajsija se inače bere već od juna pa do kraja avgusta, zavisno od sorte.
Obavezno je da se, prilikom rezidbe, vrši i česta dezinfekcija makaza.
Nije dobro prihranjivati s azotom stabla, nakon rezidbe jer se može desiti da se, ako bude suša, azot ne razlaže, a ako nastupi kišni period, tokom jeseni dolazi do produženog rasta grančica i listova koje mogu da se smrznu, u slučaju nižih temperatura početkom novembra.
Od novembra, stabla se prihranjuju đubrivima s više fosfora i kalijuma, a azotna se bacaju poslije cvjetanja.
Tagovi
Autor