Na što paziti kod uzgoja pačića?

Patke su sve popularnije za uzgajanje zahvaljujući svojim osobinama. Za ishranu koriste biljnu i životinjsku hranu. Smrtnost pačića je manja u odnosu na drugu perad. Brzo napreduju i imaju dobar prirast. Već poslije 30 dana mlade jedinke mogu imati težinu do 2,5 kg, a poslije 50 dostižu do tri kilograma. Patke nose do 120 jaja u toku godine, a u zavisnosti od rase i ishrane, nosivost se može uduplati. Počinju da mitare od 65 do 70-og dana, a klanje se mora obaviti prije toga.

Uzgoj mladih pačića

Jedna patka može da leži na do 12 jaja u proljeće, odnosno do 15 ljeti. Njihov broj je uslovljen temperaturom okoline. Za dobru oplodnju jaja na jednog mužjaka dolazi pet do sedam ženki. Izlijeganje se dešava poslije 27 do 28 dana. One znaju biti problematične kada je u pitanju ležanje na jajima i napustiti gnijezdo. Zbog toga se ona često stavljaju pod kvočke ili ćurke. Broj se prilagođava vrsti pod koju ih stavljamo.

Pačići se poslije 24 do 48h odvajaju i stavljaju u zaseban prostor, jer se dešava da ih patke usmrte.

Mladi, do 14 dana starosti se uzgajaju u zagrijanim prostorijama, a stariji, od 15 do 28 dana mogu biti u nezagrijanom prostoru. Nisu osjetljivi kao ćurići i pilići, jer im se brže razvija termoregulacijski sistem. Ne podnose prevelik broj jedinki u prostoru. Na jedan metar površine dovoljno je 16 pačića starosti do 14 dana, odnosno 10 starosti do 28 dana.

Temperatura u prostoru gdje se drži treba da se reguliše. Zagrijavanje prostora treba započeti dan prije njihova unošenja. Optimalna je 26 do 27ºC. Već poslije drugog dana ona se počinje smanjivati, a 14. dana treba da iznosi 20ºC. Za starije, do 28 dana, temperatura prostora se kreće oko 17ºC.

Važno je provjetravanje

Ova je perad veoma osjetljiva na kvalitet vazduha u prostoru gdje borave. Potrebno im je obezbijediti dobru ventilaciju. One ispuštaju više karbon dioksida, vode i toplote od ostale peradi. Veoma brzo zagade vazduh u prostoriji. Kada se ispoštuje taj zahtjev, dobro napreduju, imaju dobar prirast i apetit, živahne su.

Ne podnose ni vlažnu stelju, pod. Neophodno je da pojilice imaju žičanu mrežu koja ih sprečava da uđu u njih. Od suvišne vlage u prostoru se razbole.

Obratiti pažnju i na osvjetljenje. U prvih šest dana potrebno je obezbijediti dvadeset sati osvjetljenja. Poslije se taj period smanjuje na 10 sati kod starosti od 30 dana. Tokom noći ostavlja se slabo svjetlo kako bi mogle da piju vodu i uzimaju hranu.

Puštanje u šetnju

Mladi pačići se poslije pet dana puštaju napolje u kratkotrajnom terminu, a zatvaraju se u zagrijan prostor. Vrijeme koje provode napolju se postepeno povećava. Kad napune 15 dana mogu se ostaviti cijeli dan na otvorenom, ali sve zavisi od vremenskih prilika. Ovakav će boravak dodatno doprinijeti njihovom boljem zdravstvenom stanju.