Kod ranih sorti obrazuje se jedno stablo, dok se kod poznih sorti obrazuje tip na "dva stabla".
Povrtari treba da razlikuju sorte ili hibride, po vremenu dužine vegetacije i koji tipovi paradajza mogu da se orezuju, a koji ne mogu. Osim toga, ne smiju se praviti greške kod niskih (determinantnih) tipova, koji se ne orezuju. Pored niskih, visoke (indeterminatne) sorte ili hibridi obavezno se orezuju.
Orezivanje ili pinciranje predstavlja posebnu mjeru njege kod paradajza. Kod ranih sorti obrazuje se jedno stablo, dok se kod poznih sorti obrazuje tip na "dva stabla". Kod opredjeljenja na jedno stablo, od momenta formiranja zaperaka u pazuhu listova (osam do 10 dana nakon sadnje), radi se njihovo uklanjanje sa čitavog stabla, tokom čitave vegetacije. Uklanjaju se zaperci kada su dužine četiri do pet centimetra.
Nakon obrazovanja pet do šest cvjetnih grančica na stablu, kod ranih sorata se radi i odsijecanje vrhova stabla ("dekaptiranje"), radi boljeg razvića i obrazovanja plodova. Iznad posljednje cvijetne grančice treba ostaviti barem dva lista.
Kod poznih sorti paradajza ispod prve cvijetne grančice ostavljamo bočni izdanak, koji ne orezujemo i formiramo tip na "dva stabla", dok ostale bočne izdanke - zaperke, uklanjamo, kako je to naprijed navedeno.
Niske (determinantne) sorte ili hibridi se ne pinciraju ili se pinciraju samo zaperci, koji se pojave iz pazuha prvih četiri do pet listova. Ove sorte ili hibridi jače se granaju i na granama nose cvijetne grančice, te stoga postiže se bolja rodnost.
Srednje kasne sorte možemo pincirati kao rane, ali možemo ostaviti i jednu sekundarnu granu - bočni izdanak, ispod prve cvjetne grančice. Bočne izdanke (zaperke) treba uklanjati blagovremeno i redovno, barem jednom sedmično.
U zaštićenim prostorima, iznad redova presađenog paradajza postave se žice, sa kojih se za svaku biljku ili stablo ukoliko se formira tip na dva stabla (izgled u obliku slova "V") spušta vezivo i lagano priveže za stabljiku u obliku "osmice" uz površinu zemljišta. Sa porastom biljke stabljika se omotava oko veziva. Kao i kod uzgoja sorata visoke stabljike na otvorenom, ostavlja se samo jedna stabljika, a iz pazuha listova redovno se odstranjuju zaperci, kada narastu do dužine oko pet centimetara.
Tokom vegetacije, stari neproduktivni listovi ispod ubranih spratova plodova se odstranjuju, a biljke se spuste da stabljika bez lišća prilegne uz zemljište. Kada biljka naraste do nosive (vršne-horizontalne) žice može se prebaciti preko nje i tako nastaviti proizvodnju, ali u savremenom načinu gajenja za to se koriste "vješalice" na koje se namota 10 - 15 m PVC veziva i kako biljka raste, plodonosi i odstranjuje list i skida plod, biljke se spuštaju te mogu postići dužinu i do devet metara, sa ukupno 25 - 30 etaža sa plodovima.
Tagovi
Autor
