Rezidba korijena voćaka daje značajne rezultate, a izvodi se u periodu zimskog mirovanja.
Rezidba korijena voćaka je pomotehnička mjera u voćarstvu, koja se primijenjuje u svrhu reguliranja rodnosti, posebno kod bujnih sorti voćaka. Daje značajne rezultate, a izvodi se u periodu zimskog mirovanja.
Mejra se izvodi u godini kada nije velika rodnost, da bi se smanjila bujnost. Korijen se može rezati sa jedne ili obje strane, a bolje je sa jedne, krajem novembra ili krajem februara.
"Ukoliko se radi sa obje strane, pogotovo kod mladih zasada, rezidba se jako odrazi na kvalitet plodova u istoj godini, najviše na krupnoću", napominje dipl.ing.voćarstva i vinogradarstva Sanja Čokojević.
Za rezidbu korijena koristi se kosi (do 45º) ili vertikalni nož, odnosno priključna mašina čiji je nož radno tijelo. Pod kojim uglom i na kojoj udaljenosti od debla će se raditi rezidba, zavisi od podloge i bujnosti stabala.
"Ovu mjeru obavljamo na udaljenosti od stabla od 20 cm do 50 cm. Ako izvodimo rezidbu samo jedne strane, tada režemo na manjoj udaljenosti, a ako je sprovodimo sa obje strane, tada režemo na većoj udaljenosti od debla voćke", objašnjava Čokojević.
Ovmo mjerom se smanjuje alternativna rodnost, utječe se na diferencijaciju cvetnih pupoljaka i ostvarivanje redovnije rodnosti. Ujedno se povećava aktivnost citokinina, koji pospješuje transport kalcijuma, čime se poništava negativan učinak giberelina (koji ometa translokaciju kalcijuma u plodu).
"Rezidba korijena, koja je sprovedena u pogrešno vrijeme ili prejako, može imati za posljedicu prejako smanjenje volumena korijena, a time i prejako smanjen rast, velik udio manjih plodova. U sušnim godinama moguć je i stres od suše", kaže Sanja Čokojević i dodaje da je važno konzultirati stručnjake.
Foto: jwcoop/Pixabay
Izvori
Tagovi
Autorica
