Imela - ljekovita biljka, ali i tihi ubica stabala

Svima je poznata biljka koja parazitira u krošnjama drveća, a najčešće je primijetimo tokom zime kada opadne lišće i ona ostane zelena. Obično je na granama jabuke, kruške, šljive hrasta, topole, javora i drugim bjelogoričnim vrstama. Bira stabla koje imaju mekšu koru. Njen grm može dostići promjer do jedan metar i više, a cvjeta u martu i aprilu.

Bijela imela, Viscum album, se često koristi u narodnoj medicini. U tu svrhu se sakupljaju mlade, nježne grančice do trećeg koljenca i listovi. Plodovi se ne koriste, jer su otrovni. Ako ste je dirali, dobro operite ruke.

Ljekovita, ali štetna

I pored svoje izuzetne ljekovitosti i zanimljivog izgleda, ona može biti veoma opasna po stabla na koja se naseli. Njeno korijenje prodire kroz koru u tkivo drveta i širi se. Tako oštećuje drvo domaćina i tokom vremena ga može potpuno uništiti.

Ljepljive plodove prenose ptice na novog domaćina. Svaka zrela bovica može da sadrži od dvije do osam sjemenki. Zahvaljujući ljepljivosti ostaju na grani, klijaju i prodiru ispod kore. U prve dvije do tri godine ostaje gotovo neprimjetna, a postaje vidljiva tek oko pet godina razvoja i tada počinje aktivno da raste.

Na jednom stablu može da raste veći broj parazitskih biljaka. Što ih je više to su opasnije. Od domaćina oduzimaju hraniva i vodu i on doslovno umire od gladi.

Brzo djelujte

Čim je primijetite potrebno je da brzo djelujete. Ona nema prirodnih neprijatelji i morate da je zapaziti dok je još mlada. Potrebno je da je mehanički uklonite zajedno sa granom na kojoj se razvila. Ipak, pazite da uklonite dijelove drveta kroz koje prodire korijen, odnosno rizom. U slučaju da ne uklonite sve razviće se nova imela. Grane koje ste odsjekli iznesite iz voćnjaka ili dvorišta i spalite.