Beefmaster govedo se sve više uzgaja i u Evropi

Američka pasmina goveda Beefmaster sve više se uzgaja u Evropi, a centri su Portugal i Austrija. Nastala je ukrštanjem Shorthorna, Hereforda i Brahmana.

U SAD-u su 1930-ih uzgajani kao ciljani križanci iz ekonomskih razloga. Ukrštanje između pasmina započeo Ed Lasater na farmi u Teksasu, a nastavio njegov sin Tom. Tačan rodovnik korištenih grla nije poznat. Moderni Beefmaster imaju nešto manje od jedne polovine brahmanske krvi i nešto više od jedne četvrtine uzgoja Hereford i Shorthorn. Ministarstvo poljoprivrede Sjedinjenih Država je Beefmaster priznalo za pasminu 1954. godine. 

Otporne životinje

Zbog niza dobrih osobina, osim u SAD-u, uzgaja se u Africi i Brazilu. Odlikuje se otpornošću na više temperature, sušu i insekte. Veoma su blage naravi.

Boja dlake se kreće od svijetlo do tamnocrvene, a životinje su srednje krupne. Krave dostižu težinu od 500 kg, maksimalno do 800 kg, dok bikovi mogu dostići i do 1.200 kg. Imaju malo zdravstvenih problema.

Krave imaju izražen majčinski instinkt i lako se tele. Prosječan razmak između telenja je 344 do 361 dan. Prosječna težina teleta prilikom teljenja je 36 kg, a prilikom odbijanja, starosti 205 dana, je 265 kg ili 50 posto od težine krave. Mlade junice i bikovi idu u priplod sa starošću od 14 do 16 mjeseci. Bremenite junice se tele oko 24 mjeseca starosti.

Sistem krava-tele

Najviše se koriste u sistemu uzgoja krava-tele, a glavna prednost je vrhunski kvalitet mesa koje je nježno i sočno. Zbog dobre iskorištenosti hraniva i karakteristika smatra se profitabilnom pasminom. Od ostalih ih razlikuje šest osnovnih principa selekcije: dispozicija, plodnost, težina, konformacija, izdržljivost i proizvodnja mlijeka.

Lasaterov koncept je bio da se biraju goveda samo na osnovu ovih šest osobina od ekonomske važnosti, isključujući mnoge osobine na koje su druge rase potrošile genetsku energiju kao što su boja dlake, raspored šara, oblik i dužina rogova, visina i druge spoljašne karakteristike.