U Evropi rastu površine pod organskom proizvodnjom. Gdje su BiH i zemlje regiona?

Dok se pojedine evropske zemlje približavaju cilju od 25% organskih površina, do 2030. godine, od ukupnih poljoprivrednih površina, već sad se može reći da je to nedostižna misija za većinu zemalja s Balkana.

Bosna i Hercegovina je na samom dnu, zajedno s Albanijom, sa svega 0,1% površina pod organskom proizvodnjom. Slijede Sjeverna Makedonija i Srbija sa 0,7%, Crna Gora sa 1,5% i Bugarska sa 2,2%. Hrvatska dobro kotira jer ima 8,6%, kao i Slovenija sa 10,7%, dok je na prvom mjestu Grčka sa 17,6% i jedino bi ona mogla da ispuni cilj iz evropske agende, odnosno, tzv. green deal.

Austrija i Italija najbolje u Evropi

Prema podacima FIBL-a, Istraživačkog instituta za organsku poljoprivredu, Austrija je na 27%, a Italija na 20%. Najviše hektara, gledajući u milionima je u Španiji, tri miliona, zatim slijede Francuska sa 2,8 i Italija sa 2,5 miliona.

Ukupna površina pod organskim zemljištem u Evropi je 19,5 miliona što je 3,9% od ukupnih površina, ali predstavlja rast od 4,1%. Podaci se odnose na 2023. godinu. U Evropi su ukupno 494.624 organska proizvođača, što je rast od 1,4%. Što se tiče zemalja, u Italiji je najviše organskih proizvođača, 84.191. Iza nje su Francuska sa 64.161 i Grčka sa 58.697 proizvođača.

Biodistrikti su budućnost u organskoj poljoprivredi, a u BiH ne postoje

U 2023. godini tržište organskih proizvoda iznosilo je 54,7 milijardi evra, što je povećanje od tri odsto u odnosu na 2022. godinu, odnosno, po glavi stanovnika, iznosilo je 66 evra. Estonija, Holandija i Belgija zabilježile su najveći rast što se tiče razvoja tržišta organskih proizvoda, a najviše organskih proizvoda kupovalo se u Njemačkoj, 16,1 milijarda evra, zatim u Francuskoj i Švajcarskoj.

Koji su još ciljevi green deala?

Osim cilja od 25% površina pod organskom proizvodnjom, evropski green deal predviđa do iste godine i smanjenje upotrebe pesticida za najmanje 50%, kao i smanjenje od takođe 50%, korišćenja antibiotika u animalnoj proizvodnji.

Dva posljednja cilja su vraćanje 10% zemljišta koje je na razne načine uništavano, tačnije da se ponovo na tim površinama uspostavi biodiverzitet, a posljednji cilj je optimizacija upotrebe mineralnih đubriva, tj. smanjenje za 20%.