Siva pegavost krušaka - česta bolest u zapuštenim voćnjacima

Uzročnik sive pegavosti krušaka je gljiva Mycosphaerella sentina, a šteta se opaža u ranijem opadanju lišća, što povećava opasnost od izbijanja retrovegetacije u slučaju tople jeseni. Generalno, ova bolest nije teška za suzbijanje, ali se u većini voćnjaka u kojima se obavlja zaštita, pojavljuje nakon berbe, jer proizvođači nemaju običaj da tretiraju stabla kontaktnim fungicidima u avgustu i septembru, odmah posle berbe letnjih sorti krušaka.

Isto tako, ne čini veliku štetu u takvim slučajevima, ali problemi mogu da se pojave u zapuštenim voćnjacima, pogotovo u onim u kojima se od početka vegetacije voćke nisu tretirale pesticidima.

Prvi tretmani 

Optimalne temperature za pojavu bolesti su oko 25 stepeni. Prvi tretmani trebalo bi da se obave odmah nakon cvetanja voćaka i još u dva ili tri navrata, otprilike nakon 14 dana. Međutim, pošto voćari poslednjih godina češće tretiraju stabla pesticidima, nekada i više od 20 puta tokom vegetacije, već u početnim fazama razvoja bolesti, dolazi i do njenog suzbijanja.

Ako se sa prskanjem ne nastavi nakon berbe opet će se pojaviti bolest, ali u mnogo manjem obimu. U voćnjacima koji su, po pitanju primene hemijskih sredstava, nezaštićeni, već u rano proleće dolazi do pojave simptoma koji se ogledaju po sitnim sivim pegama koje se formiraju na licu lista.

Šta je ključno nakon berbe - kako krušku spremiti za zimu?

Iz opalog lišća vetrom i kišom spore se prenose na zdravo lišće. Nakon petnaestak dana inkubacije dolazi do stvaranja pega koje su sitne, prečnika nekoliko milimetara, s tamnijim ivicama. U sredini pega su askospore koje, u slučaju povoljnih uslova, odnosno na temperaturama oko 10 stepeni, klijaju i stvaraju micelije iz kojih će se oslobađati piknospore, a koje ostvaruju sekundarne infekcije.

Na jednom listu tada može da dođe do pojave većeg broja pega koje se spajaju, nema fotosinteze u listovima, smanjena je njegova aktivnost i dolazi do prevremenog otpadanja već tokom avgusta ili septembra.

Naravno, za ostvarenje zaraze, potrebna je veća vlažnost, odnosno kiša.

Smanjuje rodnost

Upravo je defolijacija najveći problem. Ako jesen bude topla može da dođe do ranijeg kretanja vegetacije, cvetanja i smrzavanja voćaka, u slučaju jače zime. Najgore je što može doći do slabije rodnosti u narednoj vegetacionoj sezoni.

Kada lišće opadne gljivica prezimljava u njemu i na proleće počinje novi ciklus. Od sorti najviše su osetljive viljamovka i boskova bočica, a fetel, santa marija, citronka, nemaju problema s ovom gljivom koja napada i dunju.